ECG260

Dimensions: w 150 x h 52 x d 27 cm

Text: აღმოჩნდა ეკლესიის ნანგრევებში. სავარაუდოდ წარმოადგენდა მინაშენის ბალავრის ქვას. წარწერა ამოკვეთილია სწორკუთხა ფორმის ნაცრისფერი ქვიშაქვის ლოდზე, 4 სტრიქონად. w 142 x h 47 cm

Letters: განკვეთილობის ნიშანი: ორწერტილი. ქარაგმის ნიშანი: განივი, მოკლე, სწორი ხაზი 5,5-8,5

Date: XIII AD

Findspot:Unknown

Original location:საყდრისქეის ეკლესია

Last recorded location(s): ეროვნული მუზეუმი სემ (სსმ)-609

Text type:Unknown

Publication details:Ilia State University, Institute of Linguistic Studies; დოკუმენტი ვრცელდება Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 ლიცენზიით

Commentary

პალეოგრაფიული თავისებურებები: გრაფემა დ-ონით აღნიშნულია და კავშირი. გრაფემა ო-ნი გამოყენებულია უ-ნის მნიშვნელობით. დაზიანება: ბალავრის ქვა გამოქარვისგანაა დაზიანებული და რამდენიმე ადგილას ზედაპირია ამოტეხილი, რის გამოც რამდენიმე გრაფემა, განსაკუთრებით I სტრ. შუა და ბოლო ნაწილში, ასევე IV სტრ. დასაწყისი რთულად იკითხება. დათარიღება წინა გამოცემებში: ვ. ჯაფარიძე 1213-1222 წწ-ით ლაშა-გიორგის ზეობის პერიოდით ათარიღებს. წარმოდგენილი დათარირების საფუძვლები: გაზიარებულია ვ. ჯაფარიძის თვალსაზრისი, პალეოგრაფიული ნიშნების მიხედვით წარწერის მსგავსებისა თამარის, ლაშა-გიორგის და რუსუდანის ეპოქის ეპიგრაფიკულ ძეგლებთან, თუმცა, სწორედ ასეთი პალეოგრაფიული დახასიათება მიუთითებს, რომ წარწერა შეიძლება შესრულებული იყოს როგორც ლაშა-გიორგის, ისე თამარის და რუსუდანის მეფობის ხანაში. ამგვარად წარწერას ზოგადად XIII ს-ის I ნახ.-ით ათარირებენ. წარწერაში ვ. ჯაფარიძე რამდენიმე სიტყვას განსხვავებულად კითხულობს: პირველ სტროფში - სულა(ა)მაშენებელთასა (?) ინაისასა(ა), მეორეში - ბეშანგისასა (?)და მათთა მსახურთასა, მეოთხეში - უმაღლესო (?) ყოველთაო

Bibliography

ოთხმეზური, 2018 გიორგი ოთხმეზური, დმანისი, ქვემო ქართლის ეპიგრაფიკული კორპუსი, I, 168-169, თბილისი, 2018

ბერძენიშვილი, 2014 დ. ბერძენიშვილი, ნარკვევები ქვემო ქართლის ისტორიული გეოგრაფიიდან, 104 თბილისი, 2014

ჯაფარიძე, 1974 ვ. ჯაფარიძე, შუა საუკუნეების ერთი ისტორიულ-არქეოლოგიური ძეგლი ნაქალაქარ დმანისის გუბერნიაში (საყდრისქედის ეკლესია), ფეოდალური საქართველოს არქეოლოგიური ძეგლები, I, თბილისი 1974, 162-163